حکمت/ عرفه و سفارش امام کاظم(ع)

آخرین خبر/ علی بن ابراهیم از پدرش نقل کرده که گفت: عبدالله بن جندب را در عرفات دیدم که زمانی طولانی دست به سوی آسمان بلند کرده، سیلاب اشک از گونه هایش بر زمین سرازیر بود به گونه ای که من شخص دیگری را اینچنین در حال مناجات ندیدم. هنگامی که مردم از عرفات عازم مشعر بودند به او گفتم: کسی را بهتر از تو در حال نیایش ندیدم. عبدالله گفت: به خدا سوگند در آن حال فقط برادرانم را دعا می کردم؛ زیرا از امام کاظم(علیه السلام) شنیدم که فرمود: کسی که به دور از چشم برادر ایمانی اش در حق وی دعا کند از جانب عرش ندا داده می شود که صدهزار برابر آنچه برای او خواستی نصیب تو خواهد شد: «من دعا لأخیه بظهر الغیب نودی من العرش: ولک مأة ألف ضعف مثله» پس شایسته نبود که من صدهزار برابر دعای مستجاب را به خاطر یک دعا که برآورد شدنش معلوم نیست واگذارم. کافی 2/508 على بن ابراهیم، عن أبیه قال: رأیت عبد الله بن جندب فی الموقف فلم أر موقفا کان أحسن من موقفه ما زال مادا یدیه إلى السماء ودموعه تسیل على خدیه حتى تبلغ الأرض فلما صدر الناس قلت له: یا أبا محمد ما رأیت موقفا قط أحسن من موقفک قال: والله ما دعوت إلا لإخوانی ... احضار محبت و عشق از راه ......